Αφού λοιπόν μάθαμε κάποια πράγματα για την ελιά, σε επόμενη φάση προχωρήσαμε σε βιωματική μάθηση. Επισκεφθήκαμε, πριν μας το απαγορεύσουν λόγω συνθηκών, έναν μικρό ελαιώνα του χωριού μας. Τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας φυσικά! Εκεί μας περίμενε ο κύριος Παντελής Ραβδάς, τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά για την πολύτιμη βοήθειά του. Αφού παρατηρήσαμε και από κοντά τα δεντράκια μας, ο κύριος Παντελής μάς έδωσε κάποιες πληροφορίες παραπάνω από αυτές που ήδη είχαμε μάθει. Πιο συγκεκριμένα μας μίλησε και για την αρρώστια που παθαίνει η ελίτσα μας και ονομάζεται Δάκος.

Στη συνέχεια μας είπε και δυο λόγια για τους τρόπους συγκομιδής της ελιάς, για την διαδικασία που ακολουθείται μέχρι να παραχθεί το ελαιόλαδό μας , πώς πάνε οι ελίτσες μας στο ελαιοτριβείο και τι γίνεται εκεί. Έπειτα μας τόνισε ότι εκείνος προτιμάει το 'χτένι', διότι αυτός ο τρόπος συγκομιδής τραυματίζει λιγότερο το δέντρο.
Και αφού ζήτησε βοηθούς, τα παιδιά αποφάσισαν να πιάσουνε δουλειά και με ενθουσιασμό άρχισαν να ρίχνουν τις ελίτσες προσεκτικά στα ελαιόπανα.