Η ιστορία του δημοτικού σχολείου Βίβλου και γενικότερα η εκπαίδευση στο τοπικό διαμέρισμα Τριπόδων μπορεί να χωριστεί σε τρεις χρονικές περιόδους. Η πρώτη περίοδος αναφέρεται στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, η δεύτερη περίοδος ξεκινάει από το 1837 και τελειώνει το 1922 και τρίτη περίοδος εκτείνεται από το 1922 μέχρι σήμερα. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι όσο πιο πίσω γυρνάμε το χρόνο τόσο λιγότερα γίνονται και τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας, για να αποτυπώσουμε την ιστορία του.

Την πρώτη περίοδο, για την εκπαίδευση των νέων του χωριού μας, ισχύει ότι και για τις περισσότερες περιοχές της τουρκοκρατούμενης τότε Ελλάδας. Πιο συγκεκριμένα. Σύμφωνα με έγγραφο με ημερομηνία 6 Οκτωβρίου 1831, αναφέρεται ότι ο ιερομόναχος Βενέδικτος Ρεφενόπουλος, (Τριποδιώτης) αναλαμβάνει την εφημερία της «Κυρίας Τριποδιώτισσας[1]» και μεταξύ των άλλων υποχρεώσεων του είναι «? να είναι παιδαγωγός εις την απλήν διάλεκτον των παιδιών τους να τα διαβάζει?» (Κεφαλληνιάδης Ν., 1979).
Για δε τη δεύτερη περίοδο, δεν είναι απόλυτα σαφής, με την μέχρι τώρα έρευνά μας, η ημερομηνία έναρξης της λειτουργίας του σχολείου. Το παλαιότερο έγγραφο που έχουμε στη διάθεσή μας είναι του 1837, έγγραφο του διοικητή της Επαρχίας Νάξου που απευθυνόμενος προς τη Βασιλική Γραμματεία μεταξύ άλλων ζητά το διορισμό της μοναχού Σακελαρίου Αικατερίνης (δημοδιδασκάλου) στο σχολείο της Βίβλου. Και με έγγραφο του 1839 ορίζεται η μετάθεση της Σακελαρίου από το σχολείο της Τραγαίας στο σχολείο της Βίβλου.

 

Έγγραφο Δήμου Βίβλου	Έγγραφο Δήμου Βίβλου

Κατά συνέπεια το σχολείο και μετά την απελευθέρωση και τη σύσταση του πρώτου ελληνικού ανεξάρτητου κράτους, και για πολλά χρόνια ακόμα όπως θα φανεί παρακάτω, λειτουργεί στο χώρο της ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου και οι δάσκαλοι ήταν ιερείς.  Περισσότερα στοιχεία για το σχολείο έχουμε από το 1898, έτος από το οποίο ξεκινάμε να έχουμε εγγεγραμμένους τους μαθητές που φοιτούσαν στο σχολείο.

Το Εξώφυλλο του πρώτου σωζόμενου μαθητολογίου	Η πρώτη σελίδα του παλαιότερου μαθητολογίου

Σύμφωνα με τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις συνεντεύξεις των παλιών αποφοίτων το σχολείο λειτουργεί ως διθέσιο σε αίθουσες του ενοριακού ναού του χωριού μέχρι το 1951. Έκτοτε λειτουργεί και πάλι ως διθέσιο σε νέο χώρο και νέο κτίριο στη βορειοδυτική πλευρά του χωριού, την περιοχή Μποριάδο. Το συγκεκριμένο οικόπεδο δωρίστηκε από την εκκλησία για την ανέγερση του διδακτηρίου το 1938. Έτσι με τη συμβολή των ίδιων των κατοίκων του χωριού κατασκευάζεται η βόρεια πτέρυγα του σχολείου, που περιλαμβάνει 2 αίθουσας διδασκαλίας και το γραφείο διδασκόντων.

Πρώτη σελίδα του συμβολαίου δωρεάς

 

Ερευνώντας το αρχείο του σχολείου πάντα σε συνδυασμό με τις συνεντεύξεις που πήραμε διαπιστώσαμε ότι στο σχολείο τουλάχιστον από το 1930 διοργανώνονταν συσσίτια. Στα πρώτα χρόνια προσφέρονταν στους μαθητές μόνο πρωινό, ενώ όπως προκύπτει από το σωζόμενο αρχείο του σχολείου τη δεκαετία 1961-1971 προσφέρεται και μεσημεριανό. Τα συσσίτια είναι ένας θεσμός που και πάλι καταδεικνύει την αγαστή σχέση τοπικής κοινωνίας και σχολείου, αφού το σχολείο κάλυπτε την αγορά των πρώτων υλών και διάφορες γυναίκες, αμειβόμενες με κάποιο στοιχειώδες ποσό, του χωριού μαγείρευαν ώστε οι μαθητές να μπορούν να παίρνουν το πρωινό τους και του μεσημεριανό τους. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει ενδεικτικά το μενού μιας εβδομάδας (από 15-20 Φεβρουαρίου 1965).

	Δευτέρα	Τρίτη	Τετάρτη	Πέμπτη	Παρασκευή	Σάββατο
Πρωινό	Γάλα σκόνη, ζάχαρη, κακάο, άρτος	Γάλα σκόνη, ζάχαρη, κακάο, άρτος	Γάλα σκόνη, ζάχαρη, κακάο, άρτος	Γάλα σκόνη, ζάχαρη, κακάο, άρτος	Γάλα σκόνη, ζάχαρη, κακάο, άρτος	Γάλα σκόνη, ζάχαρη, κακάο, άρτος
Μεσημεριανό	Μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα, ψωμί	Φασολάδα, ψωμί	Πατάτες με κόκκινη σάλτσα, ψωμί	Κριθαράκι με κόκκινη σάλτσα, ψωμί	Ψάρια σούπα, ψωμί	Μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα, ψωμί

 

Σελίδα από το Ημερολόγιο Μαθητικού Συσσιτίου

 

Μέχρι και το σχολικό έτος  1955-56 λειτουργεί ως διθέσιο. Από το 1956-57 και μέχρι το 1972-73 λειτουργεί ως τριθέσιο. Για την κάλυψη των αναγκών σε αίθουσες διδασκαλίας χρησιμοποιούνται χώροι σε παρακείμενα σπίτια. Την περίοδο 1973-74 μέχρι το 1977 λειτουργεί και πάλι ως διθέσιο. Το σχολικό έτος 1977-78 επανέρχεται σε τριθέσιο και διατηρείται μέχρι το 1999-2000.

Λόγω τις έλλειψης αιθουσών διδασκαλίας το 1978 εκδίδεται άδεια κατασκευής άλλης μιας πτέρυγας. Την άδεια ? μελέτη υλοποιεί ο μηχανικός κος Τουμπακάρης, ο οποίος την κάνει δωρεάν. Στη συνέχεια με ενέργειες του Νικόλαου Σκάρκου που ζει και εργάζονταν στην Αθήνα, του προέδρου της κοινότητας Βίβλου Γιάννη Δημητροκάλλη και των κατοίκων του χωριού κατασκευάζεται η δυτική πτέρυγα που περιλαμβάνει 2 αίθουσες διδασκαλίας και μια μικρότερη που χρησίμευε ως βιβλιοθήκη. Μετέπειτα, το 2005, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού και Νηπιαγωγείου Βίβλου με δικά του έξοδα και εργασία μετακινεί τον ένα τοίχο της αίθουσας αυτής και χρησιμοποιείται ως πέμπτη αίθουσα διδασκαλίας. «Τα εγκαίνια της νέας αυτής πτέρυγας τα κάναμε προς το τέλος του καλοκαιριού του 1978, λίγο πριν ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά. Η όλη εκδήλωση έγινε στην πάνω αυλή του σχολείου. Τον αγιασμό τέλεσε ο πατήρ Αντώνιος και υπήρχε συμμετοχή αρκετών κατοίκων του χωριού», μας αφηγείται η κα Αναστασία Σκουλάτου ? Λαγουμίδη, δασκάλα του σχολείου τότε. Από αυτές, η μία χρησιμοποιήθηκε για τη στέγαση του Νηπιαγωγείου, που μέχρι τότε στεγάζονταν σε χώρο που ενοικιάζονταν δίπλα στην πλατεία του χωριού.

Από το 2000-2001 λειτουργεί ως τετραθέσιο, έχοντας όμως τρεις οργανικές θέσεις. Το 2002 με το ΦΕΚ 887/1-7-2002 τ.Β?, προάγεται από τριθέσιο σε τετραθέσιο. Το 2003 με το ΦΕΚ 1270/4-9-2003 τ.Β΄, δημιουργείται οργανική θέση ολοήμερου, χωρίς αύξηση της οργανικότητας. Από το σχολικό έτος 2003-04 οργανικά είναι τετραθέσιο, αλλά λόγω του αυξημένου αριθμού μαθητών λειτουργεί ως πενταθέσιο στην πρωινή ζώνη και με μια θέση ολοήμερου. Το σχολείο εξακολουθεί να λειτουργεί με τον ίδιο αριθμό εκπαιδευτικών και το 2006 με το ΦΕΚ 939/18-7-2006 τ.Β΄, προάγεται από τετραθέσιο σε πενταθέσιο, την οποία οργανικότητα διατηρεί μέχρι και το 2011. Όμως λόγω μείωσης του αριθμού των μαθητών τη χρονιά 2009-10 λειτουργεί με 4 εκπαιδευτικούς στην πρωινή ζώνη και το 2010-11 ως τριθέσιο στην πρωινή ζώνη διατηρώντας τη θέση του ολοήμερου τμήματος.

• Προηγούμενο