Ο Πιριπόν, το μικρό ξωτικό, είχε ένα όνειρο, να ψηλώσει όπως τα αδέρφια του, οι γονείς του και όπως κάθε ξωτικό στο ξωτικο-χωριό. Έτσι άρχισε να τρώει ό,τι έβρισκε μπροστά του. Έτρωγε τόσο πολύ ώσπου άρχισε να νιώθει άσχημα, σαν να ήταν έτοιμος να σκάσει! Η ξωτικο-μαμά όμως είχε κάτι να του πει? Ο Πιριπόν  καλεί τα παιδιά στη χώρα των ξωτικών και τα περιμένει να παίξουν μαζί του. Να γίνουν μικροί ή μεγάλοι, όπως ένας σπόρος ή ένα δέντρο, να φουσκώσουν σαν μπαλόνια ή να πετάξουν στον αέρα όπως μια νιφάδα χιονιού. Μα πάνω απ? όλα, τα καλεί να ανακαλύψουν πως το καθένα από αυτά είναι μοναδικό.